De Prins Hendrik Stichting sedert 1874 is een van de zeven maritieme fondsen die deel uit maakt van de Samenwerkende Maritieme Fondsen (SMF). De Prins Hendrik Stichting richt zich met name op projecten voor hulpbehoevende (oud) zeevarenden en hun naasten. Daarnaast steunt het fonds projecten in relatie tot de maritieme historie en educatie om met name jongeren in contact te brengen met de zee- en binnenvaart.
|
In de 19e eeuw had Egmond aan Zee te kampen met een groot aantal cholera- en typhus epidemieën. Bij een dergelijke ziektegolf in 1871 stierven met name veel jonge vissers. Vooral ouderen raakten aangewezen op de armenzorg van de diaconie van de Nederduits Hervormde Gemeente. Door de toename van het aantal armlastigen kwam die diaconie in problemen. Besloten werd een tehuis voor ouden van dagen van alle gezindten op te richten met name gericht op oude zeelieden. Prins Hendrik, broer van Koning Willem III, legde de eerste steen en gaf zijn naam aan het tehuis. ‘De Zeevaarder’ was zijn bijnaam gezien zijn uitstekende carrière en reputatie als marineman. De Prins Hendrik Stichting bleef tot het begin van deze eeuw een tehuis speciaal voor oud zeelieden en de hun echtgenoten. Daarna werd het huis steeds meer een algemeen tehuis voor ouderen. In 2005 werd het tehuis door de Vereenging de Prins Hendrik Stichting overgedragen aan de Stichting De Prins Hendrik. Inmiddels maakt het tehuis deel uit van de Zorgcirkel, een organisatie met een groot aantal woonvormen waaronder verpleeg en verzorgingshuizen in de regio. In 2020 werd de Vereeniging omgezet in een stichting, De Prins Hendrik Stichting sedert 1874. |
Wij zijn Prins Hendrik Stichting buitengewoon erkentelijk voor de steun die zij verlenen voor onze vrijwilligers die dagelijks in de weer zijn tbv de zeevarenden.
Ook dank aan de NZC voor hun bemiddeling om dit tot stand te brengen voor alle zeemanshuizen en scheepsbezoekers in Nederland.
